พยัญชนะไทยในปัจจุบันมี ๔๔ ตัว แต่ใช้เพียง ๔๒ ตัว โดยมีพยัญชนะที่ไม่ได้ใช้ตั้งแต่ ปี พ.ศ.๒๔๔๕ อยู่ ๒ ตัว ได้แก่ ฃ ฅ (กรมวิชาการ, ๒๕๔๕ : ๖๙) พยัญชนะไทย มี ๒๑ เสียง ๔๔ รูป ดังนี้
ที่ | เสียง | รูป | ที่ | เสียง | รูป | |
๑ | ก | ก | ๑๒ | ป | ป | |
๒ | ค | ข ฃ ค ฅ ฆ | ๑๓ | พ | พ ภ ผ | |
๓ | ง | ง | ๑๔ | ฟ | ฟ ฝ | |
๔ | จ | จ | ๑๕ | ม | ม | |
๕ | ช | ช ฌ ฉ | ๑๖ | ย | ญ ย | |
๖ | ซ | ซ ส ศ ษ | ๑๗ | ร | ร | |
๗ | ด | ด ฎ | ๑๘ | ล | ล ฬ | |
๘ | ต | ต ฏ | ๑๙ | ว | ว | |
๙ | ท | ท ธ ฑ ฒ ถ ฐ | ๒๐ | ฮ | ห ฮ | |
๑๐ | น | น ณ | ๒๑ | อ | อ | |
๑๑ | บ | บ |
พยัญชนะไทย มีลักษณะเฉพาะที่สำคัญ ได้แก่
๑. หัวมีแวว (หัวมีลักษณะเป็นวง) มี ๒ แบบ ได้แก่ แบบหัวเข้า เช่น ฒ ญ ผ ย เป็นต้น ส่วนอีกแบบ คือ แบบหัวออก เช่น น ภ บ ห เป็นต้น
๒. หัวสองชั้น มีลักษณะคล้ายแบบหัวเข้า แต่เมื่อเขียนหัวครบวงแล้ว เขียนวนต่ออีกเกือบรอบ มี ๒ ตัว ได้แก่ ข ช
๓. หัวหยักหรือหัวแตก มีลักษณะคล้ายแบบหัวสองชั้น แต่เพิ่มรอยหยัก มี ๔ ตัว ได้แก่ ฃ ซ ฆ ฑ
๔. ไม่มีหัว มี ๒ ตัว ได้แก่ ก ธ
ห
ตอบลบ